Vught
Door: Monica
Blijf op de hoogte en volg Monica
16 Mei 2016 | Sri Lanka, Digana
dag allemaal ,
daar ben ik weer ..... voor de laatste keer.
In 24 uur tijd van deur tot deur , stap ik van de ene wereld in een compleet andere wereld. Terugkomend in het bekende , is er behalve de overal ontluikende natuur , qua aanblik in elk geval nauwelijks iets veranderd en lijkt t even of ik er helemaal niet van ben weggeweest ! Maar dat gevoel verandert al snel!
Al is t alleen al door de vermoeidheid tgv t tijdsverschil en de toch lange reis.
Heerlijk om man , kids weer te kunnen omhelzen en te weten dat ik met al de mensen om me heen , weer kan afspreken ! Het warme welkom met kaarten, berichtjes , bloemen is fantastisch !!
Ik heb absoluut geen spijt van mijn keuze om een tijd te verblijven in het land van onze jongens en door het werken daar de Srilankanen en het echte Srilankaanse leven mee te maken.
Ik ben nog meer verknocht geraakt aan het land.
Het voelt natuurlijk ook goed dat ik wat heb kunnen betekenen voor de Medical , de Srilankaanse therapeuten en de studenten.
Het was in die zin ook een zinvolle onderneming . Ik heb veel tijd gehad om na te denken over de toekomst van HoH4all. Hoe kun je ervoor zorgen dat nog meer Srilankanen dit prachtige project gaan dragen, met hulp vanuit hier.
Ik ga er uitgebreid over brainstormen met o.a. Jose , degene die dit project heeft opgezet.
Nog even terug naar Sri Lanka hoor , voor nog wat wetenswaardigheden.
Op de Medical kwam wekelijks een heel ernstig spastische , mentaal geretardeerde jongen met zijn ouders voor de fysio en ontspanning in het water. Met uit stekende armen en benen werd hij steeds tussen pa en ma met n grote helm op het hoofd op n brommer gehesen . Ongelooflijk hoe ze t voor elkaar kregen . Het zag er op z'n minst opvallend uit ! Ze lachten volop en doen het toch maar trouw wekelijks!
Kinderen worden veel gedragen op onmogelijke manieren. Soms kan t ook bijna niet anders omdat ze zo ernstig spastisch zijn , contracturen hebben en eigenlijk te zwaar. Zussen worden vaak ingeschakeld om de ouders te ondersteunen . Soms zelfs dat jonge meiden niet kunnen gaan werken omdat het voor moeder te zwaar is en de zus thuis blijft voor de verzorging van het gehandicapte broertje/zusje ! Maar wat zijn ze lief en zorgzaam , degenen die hier komen op de Medical in elk geval.
Ik heb jullie nog niet verteld over Vije. Een heel aardige knul van 28 jaar oud die is opgegroeid op HoH en middels microkrediet vanuit Ned. ondersteund , een eigen tourguidebedrijfje is begonnen. Hij spreekt voldoende engels, weet veel van het land , kent leuke verblijfplaatsen en rijdt safe !
Interesse ? kijk op vijidarantravel@gmail.com
Het is trouwens ook erg leuk om met het openbaar vervoer te reizen door het land. Vraagt wel tijd maar ook daar wen je aan. Iedereen is hier altijd lang onderweg en er rijden heel veel bussen. Die er wel vaak erg krakkemikkig uitzien maar ik heb in elk geval geen rare dingen meegemaakt en het kost echt helemaal niets- 20 cent voor n rit van ong 40 min ! Zo weinig dat je meteen snapt dat het onderhoud van die bussen daar niet voor kan worden gedaan !
Zij zitten er niet mee , zolang t rijdt ...
Ik kan nog uren doorgaan maar dat zal ik jullie besparen. Verhalen genoeg die oog in oog kunnen worden verteld .
Wat een bofferd ben ik dat ik de mogelijkheid heb gekregen om dit avontuur aan te gaan !
Ik ben er heel blij mee !!!! En nu is het goed om thuis te zijn .
Belangrijke gebeurtenissen komen er aan.
Eerst de trouwerij van Philip volgende week en in augustus ons eerste kleinkind. Spannend , ook leuk .
Veel groeten en tot ziens ,
Monica
daar ben ik weer ..... voor de laatste keer.
In 24 uur tijd van deur tot deur , stap ik van de ene wereld in een compleet andere wereld. Terugkomend in het bekende , is er behalve de overal ontluikende natuur , qua aanblik in elk geval nauwelijks iets veranderd en lijkt t even of ik er helemaal niet van ben weggeweest ! Maar dat gevoel verandert al snel!
Al is t alleen al door de vermoeidheid tgv t tijdsverschil en de toch lange reis.
Heerlijk om man , kids weer te kunnen omhelzen en te weten dat ik met al de mensen om me heen , weer kan afspreken ! Het warme welkom met kaarten, berichtjes , bloemen is fantastisch !!
Ik heb absoluut geen spijt van mijn keuze om een tijd te verblijven in het land van onze jongens en door het werken daar de Srilankanen en het echte Srilankaanse leven mee te maken.
Ik ben nog meer verknocht geraakt aan het land.
Het voelt natuurlijk ook goed dat ik wat heb kunnen betekenen voor de Medical , de Srilankaanse therapeuten en de studenten.
Het was in die zin ook een zinvolle onderneming . Ik heb veel tijd gehad om na te denken over de toekomst van HoH4all. Hoe kun je ervoor zorgen dat nog meer Srilankanen dit prachtige project gaan dragen, met hulp vanuit hier.
Ik ga er uitgebreid over brainstormen met o.a. Jose , degene die dit project heeft opgezet.
Nog even terug naar Sri Lanka hoor , voor nog wat wetenswaardigheden.
Op de Medical kwam wekelijks een heel ernstig spastische , mentaal geretardeerde jongen met zijn ouders voor de fysio en ontspanning in het water. Met uit stekende armen en benen werd hij steeds tussen pa en ma met n grote helm op het hoofd op n brommer gehesen . Ongelooflijk hoe ze t voor elkaar kregen . Het zag er op z'n minst opvallend uit ! Ze lachten volop en doen het toch maar trouw wekelijks!
Kinderen worden veel gedragen op onmogelijke manieren. Soms kan t ook bijna niet anders omdat ze zo ernstig spastisch zijn , contracturen hebben en eigenlijk te zwaar. Zussen worden vaak ingeschakeld om de ouders te ondersteunen . Soms zelfs dat jonge meiden niet kunnen gaan werken omdat het voor moeder te zwaar is en de zus thuis blijft voor de verzorging van het gehandicapte broertje/zusje ! Maar wat zijn ze lief en zorgzaam , degenen die hier komen op de Medical in elk geval.
Ik heb jullie nog niet verteld over Vije. Een heel aardige knul van 28 jaar oud die is opgegroeid op HoH en middels microkrediet vanuit Ned. ondersteund , een eigen tourguidebedrijfje is begonnen. Hij spreekt voldoende engels, weet veel van het land , kent leuke verblijfplaatsen en rijdt safe !
Interesse ? kijk op vijidarantravel@gmail.com
Het is trouwens ook erg leuk om met het openbaar vervoer te reizen door het land. Vraagt wel tijd maar ook daar wen je aan. Iedereen is hier altijd lang onderweg en er rijden heel veel bussen. Die er wel vaak erg krakkemikkig uitzien maar ik heb in elk geval geen rare dingen meegemaakt en het kost echt helemaal niets- 20 cent voor n rit van ong 40 min ! Zo weinig dat je meteen snapt dat het onderhoud van die bussen daar niet voor kan worden gedaan !
Zij zitten er niet mee , zolang t rijdt ...
Ik kan nog uren doorgaan maar dat zal ik jullie besparen. Verhalen genoeg die oog in oog kunnen worden verteld .
Wat een bofferd ben ik dat ik de mogelijkheid heb gekregen om dit avontuur aan te gaan !
Ik ben er heel blij mee !!!! En nu is het goed om thuis te zijn .
Belangrijke gebeurtenissen komen er aan.
Eerst de trouwerij van Philip volgende week en in augustus ons eerste kleinkind. Spannend , ook leuk .
Veel groeten en tot ziens ,
Monica
-
16 Mei 2016 - 10:21
José Pothof :
Welkom thuis Monica! Ik heb genoten van je verhalen en je enthousiasme.
Tot zings volgende week. Groetjes José
-
16 Mei 2016 - 13:38
Joep Dingemans:
Ha Moc,
Welkom thuis in het georganiseerde Nederland. Erg leuk en boeiend jouw verhalen te kunnen lezen. HoH is zo te lezen een erg mooi en waardevol project. We horen graag meer bij een lekker glas wijn.
Groetjes, Colien en Joep -
16 Mei 2016 - 17:58
José :
Welkom thuis Monica!
Wat vind ik het fantastisch dat jij jouw ervaring als kinderfysiotherapeute hebt ingezet voor de kinderen die naar ons Revalidatiecentrum komen. En voor de Srilankaanse collega's en de studenten uit Nederland die daar hun stage deden.
En dat dat niet altijd even makkelijk was!
Heel erg bedankt voor jouw inzet en betrokkenheid.
En hopelijk gaan we aan dit project ook in de toekomst met hulp van jou en Ger een vervolg geven.
Zien jullie gauw! Big hug! Ted en Jose -
16 Mei 2016 - 21:53
Hannie:
Fijn dat je er weer bent Monica en super om te lezen wat je daar hebt kunnen betekenen daar en wat het jou zelf heeft gebracht.
Ik kijk ook nog uit naar je oog in oog verhalen. Tot snel
Gr Hannie -
17 Mei 2016 - 12:39
Monique:
Lieve Monica,
Welkom thuis. Stoer van je, ik heb bewondering voor je.
Liefs, Monique -
17 Mei 2016 - 17:04
Anne-Marie:
Welkom thuis, en dank je wel voor je verhalen. Heb ze met veel belangstelling gelezen.
tot snel
Anne-Marie -
17 Mei 2016 - 19:15
Karin Giebel:
Hallo Monica,
Fijn dat je weer terug bent, ben benieuwd naar je verhalen als je zin hebt om een keer af te spreken om te lopen, graag! Ik vind het fantastisch dat je dit toch maar weer gedaan hebt!
Liefs,
Karin -
19 Mei 2016 - 12:26
Henny:
Hallo Monica,
Wat fijn dat je de tijd in Sri Lanka zo positief heeftt uitgepakt. Niet alleen voor jou persoonlijk, maar ook voor de mensen van HOH. Geweldig! Ben erg benieuwd naar je verhalen.
Groetjes Henny
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
